REDATELJI: Joel i Ethan Coen
GLAVNE ULOGE: Josh Brolin, Scarlett Johansson, Tilda Swinton, George Clooney, Ralph Fiennes, Jonah Hill
TRAJANJE: 106 minuta
NAZIV ORIGINALA: Hail, Caesar !
“Izađi van i budi zvijezda.” – Eddie Mannix
Braća Joel i Ethan Coen nesumnjivo su ikone nezavisnog američkog filma. Briljantni prvijenac “Krvavo jednostavno” bio je uvod u seriju koja je ljubiteljima filma donijela bisere poput “Farga”, “Millerovog raskrižja”, “Arizone juniora” i “Velikog Lebowskog”. Popularnost, originalnost i otkačenost filmskog izričaja braće Coen nije prošao nezamijećeno kod hollywoodskih major studija. Dolaskom 21 stoljeća Coeni padaju u formi, njihova filmografija nije na razini osamdesetih i devedesetih godina prošloga stoljeća. U redu, braća su 2007 snimili sjajnu kriminalističku dramu “Nema zemlje za starce”, ali novo stoljeće donijelo je i “Gangstersku petorku” i “Intolerable Cruelty” najslabije projekte u filmografiji Coenovih. “Ave, Cezare !” potvrđuje neujednačenost braće Coen u novom tisućljeću; ne spada među njihove najslabije filmove, ali je daleko od vrhunaca koje su autori dosegli krajem prošloga stoljeća….
Eddie Mannix (Josh Brolin) zaposlenik je filmske kompanije “Capitol Picture”. Mannix brine o zvijezdama i “zvijezdama”, rješava njihove probleme i nastoji probleme sakriti od novinara, očiju javnosti (Eddie se bavi sličnim poslom kao i “Ray Donovan” u istoimenoj televizijskoj seriji). Mannix uspješno rješava sve probleme, ali izazov koji se upravo dogodio najveći je u njegovoj karijeri. Na snimanju otet je Baird Whitlock (George Clooney) jedna od najvećih hollywoodskih zvijezda. Whitlock je nestao tijekom snimanja filmskog spektakla koji je bez njega nemoguće završiti. Mannix kreće u potragu, a uskoro se javljaju i otmičari sa zahtjevima….
Popularnost Coenovih filmova, između ostaloga, može se pronaći u osebujnim likovima. Većina glavnih protagonista “mali” su ljudi kojima su Coeni ubrizgali optimalnu dozu ekscentričnost i(li) karizme. Obični ljudi sa svojim (ne)običnim sudbinama pokretač su i snaga filmografije braće Coen. “Ave, Cezar” ponešto je drugačije posložio figure. Protagoniste (dakle i ekscentričnost) autori su potražili u Hollywoodu pedesetih godina dvadesetoga stoljeća. Oni su ljudi od filma (glumci, scenaristi, redatelji) ili ljudi koji prate film (novinari). Međutim mjesto radnje gdje se ekscentričnost i samodopadnost “uzgaja” u ogromnim količinama nije donijelo očekivani rezultat. U redu, likovi DeeAnn Moran (vrlo dobra Scarlett Johansson) i Hobieja Doylea (još bolji Alden Ehrenreich) daleko su od nezanimljivih, no DeeAnn i Hobie tek su sporedni likovi priče. Glavni protagonisti Eddie Mannix i Baird Whitlock pate od, za Coene netipično, manjka originalnosti i pomalo su klišeizirani. Mannix odnosno Brolin ponovo je namrgođen i programirani tip (nije mu prvi put) dok Clooney ponovo interpretira glupana i ponovo u filmu braće Coen (prisjetimo se filmova “O brother where are thou?” i “Spaliti nakon čitanja”). Najjači aduti filmografije braće Coen (likovi) postali su slaba karika njihova najnovijega filma.
“Ave, Cezare!” kombinacija je parodije i posvete. U filmu možemo pronaći minute posvećene hollywodskim klasicima (“Bal na vodi”, “Ben Hur”…), ali i poneko prisjećanje na film koji ne dolazi iz “tvornice snova”. Redatelji se trude prikazati nam (ponegdje i ismijati) stvaranje filma, događanja na snimanju i odnose između glumaca i redatelja. U prvim trenucima prikaz Hollywooda iza kulisa izgleda zanimljivo no kako minute filma odmiču navedene scene postaju pretjerano dugačke i razbijaju dinamiku filma.
Redatelji daju prikaz i komentar pedesetih godina prošloga stoljeća. Hladni rat i strah od komunizma i nuklearnog sukoba glavni su politički motivi koji se valjaju američkim društvom. Unutar hollywodskih zidina također je zanimljivo i napeto; eksploatacija hollywoodskih zvijezda, potplaćenost scenarista i prodavanje (gledateljima naravno) filmske magle pod umjetnost samo su neke od tema koje redatelji spominju. Poveznice s današnjim Hollywoodom i više su nego čitljive (nedostaju tek superjunaci) no dojam je da je oštrica ismijavanja i kritike ovoga puta prilično otupjela. U redu, postoje minute izvrsnih, duhovitih dijaloga (npr. vjersko vijećanje o ispravnosti filma koji uskoro kreće u kina), ali za standarde braće Coen rijetki su i malo ih je. Premalo.
Na neki čudan, za autore zasigurno neželjen način “Ave, Cezare !” je (meta)filmski uspio. Ispod blještavila, velikih zvijezda i ambicije krije se tek osrednji film, nebitan za filmografiju braće Coen.
OCJENA: 6
Odgovori