REDATELJ: Brad Anderson
GLAVNE ULOGE: Kate Backinsale, Michael Caine, Ben Kingsley, Jim Sturgess, Ben Kingsley
TRAJANJE: 112 minuta
NAZIV ORIGINALA: Stonehearst Asylum
“Smrt se ne može spriječiti, ludilo se ne može liječiti” – Silas Lamb (Ben Kingsley)
Godina je 1899. Edward Newgate (Jim Sturgess) mladi je liječnik, upravo je diplomirao na Oxfordu. Njegovi motivi da postane liječnik su “pomoć bolesnima odnosno empatija prema ljudima”. Edward se prijavljuje za stažiranje u “malu ludnicu u divljini”, umobolnicu koju vodi dr. Silas Lamb (Ben Kingsley). Dr. Lamb dočekuje mladog liječnika i pokazuje mu svoju ustanovu. Edward upoznaje Lambova pomoćnika Finna (Davida Thewlis) i prelijepu štićenicu doktora Lamba, Elizu Graves. Mladi doktor je zaintrigiran ustanovom odnosno nekonvencionalnim metodama doktora Lamba. Lambov pristup pacijentima nije opisan u udžbenicima, njegove metode su potpuno drugačije. Međutim, jedne večeri Edward slučajno zaluta u podrum umobolnice i saznaje pravu istinu o identitetu doktora Silasa Lamba i njegovih pomoćnika….
Scenarij filma je temeljen na kratkoj priči Edgara Allana Poe-a “The System of Doctor Tarr and Professor Fether”. Režija filma je povjerena Bradu Andersonu koji u svojoj filmografiji ima naslove poput “The Machinist”, “Transsiberian” te nekoliko epizoda televizijskih serija “Carstvo poroka” i “Žica”. Iako budžet filma nije bio prevelik (“Umobolnica na osami” je snimana na lokacijama u Bugarskoj) film je okupio izvrsnu glumačku ekipu. Spoj mladosti i iskustva u kojem mladost predstavljaju Jim Sturgess i Kate Beckinsale dok “boje” iskustva brane Michael Caine, Ben Kingsley i Brendan Gleeson. Očigledno da je predložak koji je napisao “mračni” Edgar Allan Poe bio (pre)veliki mamac za članove glumačke ekipa. Sturgess i Kate Beckinsale su bili dodatno motivirani nastupom uz glumačke veličine poput Cainea, Kingsleya i Gleesona. Međutim projekt koji je, zbog ekipe filma i književnog predloška, potencijalno zanimljiv i intrigantan izgubio se zbog redateljeve neodlučnosti.
Photo: Simon Varsano
“Umobolnica na osami” dobro funkcionira prvih pola sata; upoznajemo glavne likove, ugođaj umobolnice (da, ona je na osami udaljena od civilizacije) i glavnog doktora koji ima potpuno novi način liječenja duševnih problema. Priča filma je mogla krenuti u različitim pravcima, potencijala ima dovoljno. Dojam je da redatelj nije bio siguran kuda želi odvesti radnju filma. Malo se poigrava s ljubavnom pričom mladog doktora i lijepe Elize, zatim “koketira” s dramom i trilerom da bi se u finalu filma “sjetio” da je “Umobolnica na osami” temeljena na priči Edgara Allana Poea te film dobiva ponešto hororskih minuta. Niti jedan od navedenih detalja nije realiziran na pravi način. Ljubavna priča u drugom je planu (iako je s obzirom na završetak filma najvažnija), vidljiv je nedostatak “kemije” između Kate Beckinsale i Jima Sturgessa. Kate je glumački dominantna i potpuno je zasjenila Jima Sturgessa. U ulozi brata i sestre stvar bi možda funkcionirala, ali kao ljubavnici….baš i ne….
Potencijalno najzanimljivija i najintrigantnija tema filma je samo naznačena u početku filma. Iako se radnja filma događa krajem 19 i početkom 20 stoljeća jednako je aktualno pitanje pristupa bolesnicima s duševnim bolestima. Medicina jest napredovala ali takvi bolesnici su često predmet eksperimentiranja (danas je riječ o lijekovima, nekada su to bile često bizarne, sadističke metode). I danas kao i u prošlosti čest se liječi bolest bez razumijevanja za pacijenta, čovjeka koji je bolestan. Radnja filma sramežljivo naznačuje i tanku liniju između ludog i normalnog ponašanja. Ogroman potencijal u navedenim temama, nažalost, nije iskorišten. Neočekivani rasplet filma dolazi u trenucima kada je gledatelju svejedno i kada je jedino važno da film što prije završi.
“Umobolnica na osami” je neujednačen, konfuzan projekt koji je mogao puno, ali unatoč Poeu i izvrsnoj glumačkoj ekipi nudi malo. Premalo.
OCJENA: 5
Odgovori